Podcast-portret van Vasco Campos | Vasco’s Haarsnijderij: kapperszaak of museum?


Hij is van Portugese komaf. Vanaf zijn 3e jaar in Roermond en wilde altijd naar de kunstacademie maar kwam via een vriend op z’n 15e terecht op de kappersopleiding

In deze podcast luister je naar de bewondering voor zijn moeder (waar hij heel veel op lijkt) zijn passie voor het vak, zijn liefde voor oude spullen, glamrock, David Bowie, zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen en zijn toekomstdromen. In een zeilboot de wereld rond of in een hoekje van de zaak de 80-plussers knippen? Dit en meer hoor je in deze aflevering van de ‘meer dan 1000 woorden’ podcast, te beluisteren via de website van de podcast of rechtstreeks via Spotify.

“Je gaat toch niet tussen allemaal die dames zitten’? zei zijn moeder.  Maar toen hij op de open dag 40 meiden in de ruimte zag zitten zei hij: ‘mam, hier wil ik naar school’ . Het diploma hangt nog aan de muur in zijn zaak…

 

Zijn zaak bestaat al 40 jaar, maar helaas kon hij dat door Corona niet groots vieren zoals we van hem gewend zijn. Daarom houdt hij dit jaar zijn 40,5 jarig jubileum. Een speciaal podium staat achteraan in zijn zaak waar regelmatig bandjes komen optreden tijdens het knippen. Voor iedereen toegankelijk, gezellig, met een hapje en een drankje waar iedereen welkom is. Het voelt als een soort grote woonkamer, een oma naast een punker, een kind naast een opa, het is gewoon 1 kris/kras. Enerzijds is de herenafdeling, de barbershop en aan de andere kant de dames. Geschieden maar toch naast elkaar.

 

Hij heeft als kapper ook een dubbele functie. ‘Je hebt ook een sociale functie en er ontstaan vaak hele diepgaande en interessante gesprekken’. De kapper als vertrouwenspersoon, als sociaal werker. Mensen luchten vaak hun hart bij Vasco en worden door hem in hun waarde gelaten.

 

Ben er 100% voor je klant. Want men gaat niet alleen met een mooie look naar buiten, maar ook soms met een last van zijn of haar schouders’. En ik krijg daar dan weer heel veel energie van’.

 

De passie voor het vak ademnt zijn zaak uit. Het is een kapperszaak, maar ook een museum, een wunderkammer, een rarieteitenkabinet. Het roept verwondering op en maakt nieuwsgierig. Vasco laat me een scheermesje zien van wel 100 jaar oud. Dat ligt bij hem voor in de vitriene in de etalage.  Kim: dus geen gekke doodshoofdjes of spinnetjes ofzo… Vasco: nee, nee, dat niet, die zaten niet zo vaak in het haar’.

 

En dat nodigt de passant weer uit om eens naar binnen te kijken of eens binnen te lopen. Dit gevoel heeft de toerist ook op de Neerstraat, ook wel de ‘Notting Hill’ van Roermond genoemd. Dan lopen mensen dus gewoon naar binnen om foto’s te maken… Tijdens ons gesprek wordt er regelmatig naar binnen gezwaaid. Als een echte celebrity zwaait Vasco terug.

Ons gesprek krijgt een compleet andere wending als ik naar de foto vraag die voor Vasco ‘Meer dan 1000 woorden’ zegt. Want dat is de foto die pronkt op zijn ‘station’, zijn eigen werkplek waar zijn eigen materiaal en zijn persoonlijke dingen staanHet is een foto van zijn lieve moeder, die 2 jaar geleden helaas overleden is. Een stralende, zoals Vasco het zelf zegt, toffe vrouw.  De foto zelf ziet er iconisch en stijlvol uit. Zijn moeder was een echte trendzetter op het gebied van mode, fashion en muziek. Op alle foto’s die van haar gemaakt zijn lacht ze en dat is ook hoe Vasco zich haar herinnert. Ondanks alles altijd positief en optimistisch. Ze was altijd lief, soms te lief, wat ook meteen haar valkuil was. Ze stond altijd klaar voor anderen en cijferde zichzelf weleens weg.

 

Vasco: ‘Je mag soms ook – zeker in deze tijd- wel eens wat meer aan jezelf denken.
Kim: Ik heb ook het idee dat je het over jezelf hebt’
Vasco: hahahaha ja. Ik Heb heel veel gemeen met haar. Ze kwam hier iedere vrijdag om half 3, ook voor haar eigen haar en sinds dat ze er niet meer is houd ik die plek altijd vrij voor haar. Dan ga ik eventjes aan het barretje zitten middenin de zaak en drink ik even een kop koffie op mijn moeder, op mimi.

 

Als kind was Vasco nogal rebels, hij was gek van hoogtes en klimmen op daken en deed alsof ie Badman was…. Opgegroeid in de soul tijd en de ‘glamrock tijd’ van The Sweet, Gary Glitter en David Bowie, muziek stond centraal in zijn leven en dat is ook wat je voelt in zijn zaak. Elvis was het voorbeeld van zijn moeder, maar die muziek leerde Vasco pas waarderen toen Elvis al overleden was. Overal zie je foto’s en beeltenissen van hem.
Hoewel hij ook erg op zichzelf kan zijn , is hij er door alle corona-maatregelen en lockdowns achter gekomen dat hij mensen echt nodig heeft. Hi voelde spreekwoordelijk het vlammetje echt uit gaan. Het geveol dat de politiek hem in de steek liet, zijn personeel niet om hem heen, dat heeft er wel ingehakt. Mentaal, financieel, maar ook lichamelijk. Hij had er echt heel veel last van en iis er echt slecht aan toe geweest… Maar ondanks alles is hij heel positief en weet hij ook dat het weer goed komt en dat alles weer kan gaan bloeien.

 

Als ik vraag aan Vasco hoe hij denkt dat de komende 5 en 10 jaar eruit zien komt op zijn leeftijd vooral naar boven: ‘Ja, hoe ga ik ooit stoppen of eindigen’? Dat stoppen zit er nog lang niet in, maar dat ziet hij tegen die tijd wel. Hoewel hij 3 fantatsiche kinderen heetf, zal er geen van zijn kinderen zijn mooie zaak overnemen. Zijn oudste zoon heeft een prachtige zaak in Zutphen en zijn andere twee kinderen studeren in Amsterdam. Maar zijn levenswerk, zijn erfgoed  zal hij niet 123 opgeven. Hij staat er namelijk nog met de volle 100 % in.  Misschien gaat hij het wel verhuren zodat hij zelf ergens als ‘ouwe peer’ in een hoekje de 80-plussers kan blijven knippen’. Dus niet achter de geraniums, maar achter de kappersstoel tussen de jongeren. Whiskytje erij, sigaartje erbij, krantje, net zoals zijn opa dat vroeger deed. Dat zou ik wel heeft tof vinden hoor, met mijn ouder kornuiten van vroeger. Het is gewoon zjin alles, zijn levenswerk, zijn werkplaats, zijn mancave, hobbyplek, waar heel veel gebeurt. Dat laat je niet zo maar los. Ik ben ‘verknocht’ aan deze shop. Het is gewoon een droom. Het is moielijk om in woorden uit te leggen, dat moet je echt zien en beleven.

 

‘Met een zeilboot de wereld rond, dat is wel een droom, maar om mijn vrouw, mijn kinderen en mijn kleinkinden zo lang met rust te moeten laten, dat is wel een opgave hoor. Ik zie me wel een paar maanden ertussenuit gaan hoor, dat lijkt me heerlijk! Samen met Carla over een aantal jaartjes, ja dat zie ik wel zitten!’

 


Website van Vasco: www.vascokappers.nl

Vasco’s Haarsnijderij op Instagram


Meer inspiratie
Het podcast-portret van Margo de Kock | Directeur van de ECI Cultuurfabriek in Roermond

‘Nou Kim, bereid je voor. Want ik vind bevallen nog makkelijker dan poseren’, zei Margo de Kock,...

Het podcast portret van Suzan Seegers | Over balans, de liefde en het volgen van je passie

Theatermaakster Susan Segers wilde eigenlijk kraamverzorgster worden. Of activiteitenbegeleider. Gel...

Het podcast-portret van Dorthe Verheijden

Ze was 23/24 jaar en vond verzekeringen eigenlijk maar saai. Maar tegenwoordig wordt Dorthe Verheijd...

Benieuwd wat ik voor je kan betekenen?

Homepage Portfolio FOTO FESTA Blog Podcast Info Contact Webshop

Voor een optimale sitebeleving adviseren wij je telefoon om te draaien.