24 mei 22
Heb jij dat ook? Dat sinds dat de meeste corona-maatregelen zijn opgeheven en het normale leven weer op gang is gekomen, je niet weet hoe je het agenda-technisch geregeld moet krijgen?
Het kan natuurlijk ook gewoon aan mij liggen, want ik ben iemand die alles leuk vindt en snel teveel hooi op de vork neemt, maar het loopt tegenwoordig storm met aanvragen, sociale uitjes, leuke activiteiten voor de kinderen, etentjes, verjaardagen en interessante uitnodigingen voor (business)events.
Ik denk de laatste tijd veel na over hoe het nou komt dat het plannen tegenwoordig zo lastig is. En ik ben erachter!
Ik raakte begin 2019 zwanger van Josje, toen nog volop in de bruiloften en andere leuke opdrachten, samenwonend in een compacter huis met Rob en Bowi. Bowi zat toen nog op de peuterspeelzaal en ons leven was redelijk overzichtelijk (we konden zelfs op vakantie gaan wanneer we wilden, lekker buiten het seizoen). Omdat langzaam alle activiteiten en werkzaamheden op een lager pitje gingen door mijn groeiende buik, is het voor mij sinds medio 2019 op werkgebied al niet meer ‘normaal’. Precies op de eerste dag na mijn zwangerschapsverlof maart 2020 ging de eerste lockdown van start. Een bizar moment voor iedereen. Als zzp-er schoot ik eerst in de ‘freeze modus’ met de gedachte; ‘hoe ga ik DIT nou handelen?’ Alle 30 bruiloften die ik in de agenda had staan gingen ik rook op en werden gecancelled of verplaatst. Ik heb de eerste weken vooral gepuzzeld en meegedacht met al die bruidsparen die ineens niet wisten wat ze moesten of konden doen. Vervolgens was de vraag of ik überhaupt nog wel kon fotograferen, later bleek dat ik op afstand van alles nog kon doen omdat mijn beroep geen contactberoep is en ik veel op 1,5 meter afstand gewoon kon fotograferen (zo oneerlijk ten opzichte van vele andere ondernemers). Die eerste maanden heb ik een online training op poten gezet waardoor ik voor mezelf rust creëerde en ook lekker veel bij de kinderen kon zijn. Mijn week was na die eerste ‘strenge’ maanden lekker gevuld en de weekenden grotendeels vrij. Dit had ik in geen jaren meer gehad, wat was dat heerlijk!
Na de eerste 2 lockdowns is mijn fotografie voor de zakelijke markt verder tot bloei gekomen en stond 2021 in het teken van aanpassen, kleinere corona-bruiloften met lange diners zonder feest, mondkapjes, testen etc. en door de week hele toffe opdrachtgevers en mijn podcast die ik toen achter de schermen aan het opzetten was. Nog steeds niet ‘back to normal’ dus, vooral niet toen er in het najaar toch weer een lockdown ingevoerd werd.
Ik zag langzaam mijn 2022 seizoen vollopen met nieuwe aanvragen, bruiloften die al 2 keer verzet waren + mijn bedrijfsmatige portefeuille die door de week voor gave uitdagingen zorgde. Bowi zat inmiddels op de basisschool en Josje kon beginnen op de peuterspeelzaal. En oja, helemaal vergeten; inmiddels waren we ook verhuisd. De organisatie van de verbouwing die we stapsgewijs aanpakken, is ook een deeltijdbaan op zich 😉
Maar net zoals de rest van Nederland heeft ervaren in de aflopen 2 jaar, word je als je thuis werkt vaak uit je focus gehaald. Ik doe dit zelf als zzp-er dus al 12 jaar, het is een voorrecht ook, maar het brengt ook veel onrust met zich mee. De voordelen die ik tot nu toe zag, hadden vooral te maken met je eigen tijd indelen, kunnen werken als de kinderen in bed liggen en de vrijheid hebben om vrij te pakken wanneer je wil.
Tot nu.
Want het leven wordt weer ‘normaal’. De Corona-storm is gaan liggen en het normale leven komt weer op gang.
Er komen voor mij nu 3 compleet verschillende levens mij elkaar samen zonder dat ik even kan her- stuctureren.
De bruiloften bruisen weer, mijn toffe zakelijke opdrachten door de week lopen door, mijn podcast is een fantastische job en als kers op de taart probeer ik dit alles te combineren met niet 1 maar 2 kinderen thuis.
Gelukkig is Rob er om dit samen met mij te doen, maar ik ben tot een paar inzichten gekomen. Onlangs was ik op het manifest van Simone Levie waar bepaalde dingen ook werden bevestigd.
De allerbelangrijkste is:
Keuzes maken. Hoewel het altijd voelt alsof ik 48 uur in een dag nodig heb, zijn die uren er gewoon niet. Ik heb maar 24 uur en dat wil zeggen dat ik moet kiezen welke dingen ik in de 24 uur KAN doen. Maar ook; welke dingen WIL ik doen en ‘waarvoor ben ik NIET meer beschikbaar’. Dit vind ik echt lastig, want stoppen met bepaalde opdrachten die me wel hebben gebracht tot waar ik nu sta, gaat tegen mijn principes in.
Vervolgens; taken uitbesteden die je belemmeren in de dingen waar je het ALLER beste in bent; fotograferen, met mensen werken, verhalen maken. Ga voor je goud in plaats van je zilver.
Als beginnend zzp-er ben je gewend om alles wat leuk is aan te nemen, maar het wordt tijd dat ik me in sommige dingen wat ‘misbaarder’ ga maken en dingen zal gaan uitbesteden. Mail, telefoon, administratie, organisatie van projecten, misschien een stukje nabewerking, video’s of podcast laten editten of laten uitschrijven en verwerken tot content, social media beheer. Ja, ik hoor je denken: ‘doe je dat allemaal zelf?’.
JA.
En dat komt omdat ik het in de eerste plaats gewend ben, in de tweede plaats omdat ik het leuk vind, maar ook omdat in het verleden mijn vertrouwen is geschonden rondom het uitbesteden van dingen. Maar ik voel aan alles dat mijn tijd kostbaarder wordt, dat de tijd samen met mijn kinderen en mijn gezin steeds schaarser wordt.
Mijn nummer 1 reden dat ik voor mezelf begon 12 jaar geleden was: VRIJHEID, niemand die je zou vertellen hoe je de dingen moet doen. Gelukkig is dat laatste nog steeds aan de orde, maar ik ben eerlijk gezegd alles behalve VRIJ. En het klinkt misschien gek, want ik heb de leukste job van de wereld waarin de mogelijkheden eindeloos zijn en waarvan ik MEGA veel energie krijg, maar je zit toch in een sneltrein zonder tussenstop om even pas op de plaats te nemen en te reflecteren.
Die vrijheid ga ik langzaam terug pakken door iets in te bouwen wat in eerste instantie als het tegenovergestelde voelt; STRUCTUUR. Want als ik ga werken aan een duidelijkere, consequentere indeling, kan ik makkelijker dingen uitbesteden, en ook mijn vrije uren beter inplannen. Bizar, want 5 jaar geleden huiverde ik ervan, maar doordat er nu weinig structuur is, wordt ook mijn creativiteit geblokt en kan ik lastig aan de duurzaamheid van mijn bedrijf werken. En door die structuur in mijn bedrijf, kan ik ook makkelijker mee in de structuur van mijn gezin en mijn leefstijl. Want fitter in je hoofd = fitter in je lijf en andersom. Daarom ben ik ook een traject gestat hij hormooncoach Masja Endevoets, waarmee ik laatst ook een podcast heb opgenomen.
De tijd van ‘buffelen’ op wilskracht en passie is voorbij. Het past niet meer bij de fase in mijn leven. Klinkt heel dramatisch, maar dat is het niet. Er breekt namelijk een hele leuke nieuwe tijd aan; een beter georganiseerde Kim met meer structuur en bewustere keuzes waardoor er juist MEER creativiteit en inspiratie ontstaat. ‘Energy flows where attention goes’. Mijn bron van wilskracht en passie in onuitputtelijk, en door de dingen bewuster en met meer aandacht en rust te kunnen doen, ga ik zorgen dat dit ook zo blijft.
Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die met deze dingen worstelt en ik denk ook dat je niet per se ondernemer hoeft te zijn om je in mijn verhaal te herkennen. Als dit zo is, voel je vrij om te reageren!
Lieve groetjes, Kim
Voor een optimale sitebeleving adviseren wij je telefoon om te draaien.
